طرح و استایل دیروز برای امروز!؟

فهرست مطالب

طراحی لباس یکی از مهمترین جوانب صنعت مد است که همواره با تحولات و تغییرات زیادی روبرو بوده است. با گذشت زمان، طرح‌ها و الگوهای لباسی نیز تغییر کرده‌اند و تاثیراتی عمیق بر روی روند طراحی امروزی گذاشته‌اند. در این مقاله، به بررسی طراحی لباس در دهه‌های گذشته و تاثیر آن بر روند طراحی های امروزی می‌پردازیم. در این مقاله، با تفاوت‌ها و تحولاتی که در طراحی لباس از دهه‌های گذشته تا کنون رخ داده است، آشنا خواهید شد و بررسی خواهید کرد که چگونه طراحی لباس در دهه‌های گذشته شکل‌دهنده طرح‌ها و الگوهای امروزی بوده است.

تاثیر طراحیهای قدیمی 

هر دهه طراحی لباس با تحولاتی بر گرفته از نیازهای اجتماعی با پیش زمینه های فرهنگی ، حرکتهای نظامی و بخصوص سیاسی روبرو شده است که تاثیر بسیاری بر طرح‌ها و الگوهای لباس های امروزی گذاشته است. به طور مثال، در دهه ۱۹۲۰، سبک رقص “چارلستون” بسیار محبوب شده بود و باعث شد تا طرح‌های لباس با مصرف کمترین مقدار  پارچه و محدودیت‌های آزادی عمل بدن طراحی شوند. در دهه ۱۹۶۰، فرهنگ هیپی‌ها باعث شد که طراحان لباس از طرح‌هایی با الگوهای چاپی و رنگارنگ استفاده کنند.

از دیگر مثال‌ها می‌توان به تاثیر دهه ۱۹۸۰ اشاره کرد که باعث شد تا طراحان لباس از پارچه‌های براق و با لوگو و طراحی های  خاصی استفاده کنند و همچنین در دهه ۱۹۹۰ با رواج استفاده از لباس‌های تنگ، طراحان از الگوهای شبیه به پوشاک ورزشی و لباس‌های اسپرتی با بالا تنه و پایین تنه یک رنگ استفاده کردند.

چرا بازگشت به گذشته؟

دهه ۱۹۲۰: در این دهه، طرح‌های لباس برای جوانان به سمت سبکی جوان پسند و انرژی‌زا حرکت کرد. لباس‌هایی با طرح‌های شیک و الگوهایی با مصدف مقدار کمی پارچه و طراحی شدند. همچنین توجه به جنس و متریال پارچه‌ برای راحتی حرکت مورد استفاده قرار گرفت.

دهه ۱۹۵۰: در این دهه، لباس‌های پرپت و پوشاک هودی به سمت مدل‌های مدرن تر و ساده تر حرکت کردند. این دهه توجه بیشتری به ساختار پارچه‌ها، طرح‌ها و رنگ‌های مختلف داشت.

دهه ۱۹۶۰: در این دهه، انقلاب فرهنگی هیپی‌ها باعث شد تا طراحی لباس به سمت طرح‌های رنگارنگ و با الگوهای چاپی و عجیب و غریب حرکت کند. در این دهه، لباس‌های کوتاه و تنگ نیز بسیار محبوب شده و طراحان از طرح‌های شبیه به پوشاک ورزشی و لباس‌های سرا پا یکرنگ و یک شکل مشترک استفاده کردند.

دهه ۱۹۸۰: در این دهه، طراحان لباس از پارچه‌های براق و با جلوه‌ی خاصی استفاده کردند. البته در کنار آن‌ها، لباس‌هایی با طرحیهای مدرن و مینی ژپ

دهه ۱۹۹۰: در این دهه، لباس‌هایی با طراحی شبیه به پوشاک ورزشی و با طرح‌های ساده و شیک بسیار محبوب شدند. همچنین، طراحان از پارچه‌های مختلف و مجموعه‌های رنگی متنوع برای طراحی لباس استفاده کردند.

دهه ۲۰۰۰ : در این دهه، طرح‌های مدرن و با سلیقه ها‌ی بین‌المللی بسیار محبوب شد. طراحان از مواد پارچه‌ای مختلف مانند پشم، ابریشم، کتان، و جین استفاده کردند و الگوهای متنوعی را طراحی کردند. همچنین، ترکیب‌های متنوعی از رنگ‌ها و طرح‌های مختلف نیز بسیار دیده می‌شد.

دهه ۲۰۱۰: در این دهه، طرح‌های با الهام از دهه‌های گذشته و با تکیه و استفاده از  دانش فنی پیشرفته، شکل‌ گرفت. طراحان از فناوری‌های جدیدی مانند چاپ سه بعدی، الیاف هوشمند و مواد پارچه‌ای ارگانیک استفاده کردند و به طراحی لباس با کیفیت بیشتری پرداختند.

از جمله تحولات، می‌توان نتیجه گرفت که طراحی لباس در دهه‌های گذشته با تحولات بسیاری روبرو شده است که تاثیر زیادی بر طرح‌ها و الگوهای امروزی داشته است. به‌عنوان مثال، طرح‌های پوشاک ورزشی که در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۹۰ بسیار محبوب بودند، تا به امروز نیز همچنان محبوبیت خود را حفظ کرده‌اند.

با استفاده از تکنولوژی‌های پیشرفته‌تر در دهه‌های اخیر، طراحان لباس می توانند الگوهای جدید و متنوعی را طراحی کنند که قبلاً امکان‌پذیر نبود. در نهایت ، تاثیر طراحی لباس در دهه‌های گذشته، نه‌تنها به معرفی الگوهای جدید و متنوع کمک کرده، بلکه موجب توسعه صنعت مد و به‌ویژه صنعت لباس سازی شده است.

با توجه به اینکه اغلب طراحیهای لباس با رویکرد آینده‌نگرانه‌ای انجام می‌شود، به نظر می‌رسد که در آینده‌ای نزدیک، از تکنولوژی‌های جدیدی مانند هوش مصنوعی، رباتیک و الیاف هوشمند برای طراحی لباس استفاده خواهد شد. همچنین، در صنعت لباس سازی، استفاده از مواد ارگانیک و پایدار نیز به شدت در حال افزایش است و این می‌تواند تاثیرمثبتی بر روند طراحی لباس در آینده‌ی نزدیک داشته باشد.

 طراحی های جسورانه:

تفاوت‌های طراحی لباس در دهه‌های مختلف بسیار گسترده هستند و معمولاً با تغییر سلایق و رویدادهای تاریخی همراه بوده. به‌طور کلی، در دهه‌های قبل از انقلاب صنعتی، طرح‌های لباس ساده‌تر و فقط بافت‌های سنتی معمول بود. با ظهورانقلاب صنعتی درتولید پارچه و پوشاک که شروع جدی آن در دهه ۱۹۲۰است ، این صنعت به سرعت رشد کرد و باعث شد که طراحان لباس بتوانند از انواع مختلف پارچه‌ها و جزئیات برش و دوخت های مختلف استفاده کنند.

در دهه‌های ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰، با شروع جنگ جهانی دوم، مصرفی‌ترین طرح‌های لباس به‌ویژه برای زنان، بافت‌های ساده‌تر وراحتتر رفت. در این دهه‌ها، به‌دلیل محدودیت در مواد اولیه و رویارویی با مشکلات اقتصادی، طراحان لباس به سمت طراحی لباس‌های ساده‌تر و کاربردی‌تر متمایل شدند.

در دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ پس از تنگناهای اقتصادی دوران جنگ یعنی  با شروع دوره‌ی مدرنیسم، طراحی لباس به شکلی دیگر تغییر کرد. در این دوره، طرح‌های لباسی با نگاهی انتقادی به تاریخ و سنت، با نوآوری‌های شگفت‌انگیز همراه بود. در این دوره، لباس‌هایی با الگوهای ساده، طراحی شدند که در برابر زمان و شرایط اجتماعی از ماندگاری  بیشتری در بین اقشار جوان جامعه برخوردار بودند.

در دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰، طراحی لباس به شکل بسیار متفاوتی در بی‌نظمی و بی‌ترتیبی درآمد.

با گذشت زمان و تغییر سلایق و نیازهای افراد، طراحی لباس نیز تحت تأثیر قرار گرفته وآماده تغییرات بعدی میشد. در دهه ۱۹۲۰، مدل‌های لباس کوتاه و منحصر به فردی که به نام فلپر دخترانه شناخته می‌شد، محبوب بودند. در دهه ۱۹۶۰، لباس‌های اسکات، از جمله مینی‌اسکیرت (مینی ژوپ) و کاپری، مد روز بودند و در دهه ۱۹۸۰، لباس‌های اسپرت مد روز بودند. اما در دهه‌های اخیر، تمرکز بر پوشیدن  لباس‌های راحتتر و سبک تر، به همراه روش‌های پایدارتر تولید لباس، به مد روز تبدیل شده است.

همچنین، از دهه ۱۹۲۰ تاکنون، تکنولوژی به طراحی لباس نفوذ کرده است و باعث تحولاتی در طرح‌ها و الگوهای لباس شده است. به عنوان مثال، با استفاده از کامپیوتر و نرم‌افزارهای مربوط، امکان طراحی و ساخت الگوهای دقیق و بدون خطا و اشتباه به وجود آمده است.

در کل، می‌توان گفت که طراحی لباس در دهه‌های گذشته، تأثیر قابل توجهی بر روند طراحی امروزی داشته است و از آن به عنوان یک مرجع و الگو برای طراحان لباس استفاده می‌شود.

 تحولات در اجتماعی

طراحی لباس در دهه‌های گذشته به شکلی متفاوت با طراحی های لباس درعصر معاصر بوده است. در دهه‌های گذشته، طرح‌ها و الگوهای لباس‌ها بیشتر به سمت زیبایی و ظواهر آرایشی روی می‌آوردند. به عنوان مثال، در دهه ۱۹۵۰، الگوهای لباس زنانه بیشتر به شکل خمیده و اغلب با محور روی برجستگی سینه ها و بویژه نشان دادن باسن  بودند. همچنین، در دهه‌های ۶۰ و ۷۰، مدل‌های لباس زنانه بیشتر به سمت طرح‌های جنون‌آمیز و خلاقانه می‌رفتند، که ممکن بود با عناصر خارج از طبیعت و رنگ‌های شاد و قوی ترکیب شوند.

اما دراین دوران، تمرکز بیشتر بر روی سازگاری با سبک زندگی مدرن و تأمین راحتی و کاربری بیشتر برای لباس‌ها است. بیشتر الگوهای لباس‌ها حتی برای لباس‌های رسمی نیز، به شکلی ساده و کمتر با طرح‌های پیچیده و با حداقل تزئینات در نظر گرفته می‌شوند. همچنین، امروزه تولید لباس‌هایی با کیفیت و پایداری بیشتر و فقط  قابلیت استفاده در همه شرایط و ماندگاری  بیشتر طراحی میشوند.

طرح لباستان به روز است؟

طرح‌ها و الگوهای لباسی در دهه‌های گذشته همچنان مورداستقبال و استفاده قرار می‌گیرند. در واقع، بسیاری از طرح‌های قدیمی و الگوهای لباسی کلاسیک تبدیل به همان مدل‌ها اما با کیفیت متفاوتی شده اند و امروزه همچنان محبوبیت خاص خود را دارند. به عنوان مثال، الگوهای لباسی مانند پارچه‌های تاریخی با نام های : دانتلاس، چینی، کرپ، و چرم همچنان در دسترس هستند و استفاده می‌شوند. همچنین، مدل‌های لباسی مانند کلاه هودی، لباس‌های کلاسیک با یقه های کوتاه، لباس‌های قدیمی با آستین بلند و کوتاه و لباس‌های بلند و باریک از دهه‌های گذشته همچنان تحت تأثیر و الهام طداحان مد هستند .

 هنرمندان و طراحان لباس 

هنرمندان و طراحان لباس امروزی از دهه‌های گذشته به عنوان منبع الهام بخش استفاده می‌کنند. طراحی لباس همیشه به شکلی چرخشی شکل میگیرد که شامل الهام از گذشته و تبدیل آن به چیزهای جدیدتر است. طرح‌ها و الگوهای لباسی دهه‌های گذشته معمولاً به عنوان مثال‌هایی از هنر و طراحی قدیمی به شمار می‌روند که می‌توانند به ارتقاء ذوق و سلیقه طراحان لباس در دنیای امروز کمک کند. هنرمندان و طراحان لباس همچنین از مواد و فن‌آوری‌های جدید برای طراحی لباس استفاده می‌کنند، اما این ترکیبی از الهام گرفتن از گذشته و استفاده از فناوری‌های جدید است که  طرح‌های بسیار جذاب و منحصر به فرد را خلق میکند.

عوامل موثر در الهام بخشی 

تغییرات اجتماعی و فرهنگی: تغییرات اجتماعی و فرهنگی می‌تواند بر تمایلات و نیازهای افراد در زمینه پوشیدن لباس‌ها تأثیرگذار باشد. به عنوان مثال، در دهه 1960، جوانان از سنت های خانوادگی و آیینی  آزادتر شدند و این باعث شد که طراحی لباس‌های آن دوره تأثیر چشمگیری بر طراحی لباس‌های آینده داشته باشد.

تکنولوژی: تکنولوژی همچنین می‌تواند بر تغییرات در طراحی لباس تأثیرگذار باشد. با پیشرفت تکنولوژی، مواد جدید و فناوری‌های پیشرفته در طراحی لباس‌ها مورد استفاده قرار گرفته‌اند که باعث ایجاد طرح‌ها و الگوهای متفاوتی شده‌اند.

مد بعنوان یک کانسپت: تغییرات در صنعت مد همچنین می‌تواند بر تغییرات در طراحی لباس تأثیرگذار باشد. در برخی موارد، طراحان لباس ممکن است به دنبال رویاهای خود و تصورات درونی  از رویدادها، فیلم‌ها، ستارگان و دیگر مشاهیرخالق مد ها شوند که این باعث تغییر در طراحی لباس‌ها شده ‌است.

تأثیر فرهنگ‌های مختلف: فرهنگ‌های مختلف می‌تواند بر تغییرات در طراحی لباس تأثیرگذار باشد. طراحی لباس‌های سنتی از فرهنگ‌های مختلف که تداعی گر پاکی و صفا و صمیمیت طبیعت و حتی مردم و زندگی روستایی می‌تواند الهام‌بخش در طراحی لباس‌های امروزی باشد.

تغییر نگاه و سلیقه مصرف‌کنندگان: با پیشرفت رسانه‌ها و ارتباطات اجتماعی ، سلیقه مصرف‌کنندگان نسبت به دهه‌های گذشته تغییر کرده و مشتریان انتظار دارند طرح‌های نوآورانه و جذابتری را ببینند.

تکنولوژی و مواد تولیدات جدید: استفاده از تکنولوژی و متریال  جدید، مانند پارچه‌ با فناوری‌جدید صنعتی، باعث شده است که طراحان به طرح‌های جدید و نوآورانه‌تری بپردازند.

تغییر در شیوه زندگی: با تغییر در شیوه زندگی مردم، طرح‌هایی با استایل راحتتر(اسپرت)  و کژوال، در مقابل طرح‌های شیک و رسمی ، محبوبیت بیشتری پیدا کرده‌اند.

تأثیر نخبگان مد و سلبریتی‌ها: تأثیر استالیستها  و سلبریتی‌ها در تبلیغات و ترویج طرح‌های لباسی جدید و بازتعریف سلایق مصرف‌کنندگان، از عوامل دیگری است که در تغییرات طراحی لباس در دهه‌های گذشته نقش داشته است.

تغییرات اقتصادی: تغییرات اقتصادی نیز می‌تواند تأثیرگذار باشد. به عنوان مثال، رکود اقتصادی می‌تواند باعث شود که طراحان به سمت طراحی لباس‌های ساده‌تر و ارزان‌تر روی آورند.

عوامل دیگری نیز می‌توانند بر تغییر در طراحی لباس تأثیرگذار باشند. برای مثال، تکنولوژی‌های جدید در صنعت پارچه‌سازی و تولید لباس، نوآوری‌های جدید در طراحی و تولید لباس، تأثیر فرهنگ‌ها و هنرهای مختلف بر طراحی لباس و همچنین تأثیر شرایط اجتماعی و اقتصادی می‌توانند عوامل مهمی در تغییر طراحی لباس در دهه‌های گذشته باشند.