در گسترده بزرگِ صنعت آرایش و زیبایی، روش‌های مختلفی برای بهبود ظاهر و زیبایی پوست وجود دارد.

یکی از آخرین دستآوردها کم خطر در حوزه زیبایی پوست صورت ، بلیچینگ است. بلیچینگ فرایندی است که درآن با استفاده از مواد شیمیایی یا طبیعی، رنگ غیرمطلوب پوست صورت را برطرف نموده و آنرا روشن‌تر و صاف‌تر می‌ نمایند.

بلیچینگ در حوزه مراقبت و درمان اختلالات رنگی پوست بسیار مورد توجه خانمهای ایرانی قرار گرفته و این روش را بدلیل مصرف مواد بعضاً طبیعی به خیلی از روشهای دیگر ترجیح می دهند .

در این مقاله، براساس جستجوهای اینترنتی شما خانمهای ایرانی در مورد بلیچینگ و کشف جزئیات بیشتر این روش، مقاله حاضر را که خلاصه شده مجموعه ای از آخرین  مقالات بین المللی است ارائه می نمائیم، قطعاً در پایان این مقاله به تصمیمات بهتری خواهید رسید.

از بلیچینگ چه می دانید؟

بلیچینگ، یک فرایند است که با استفاده از مواد شیمیایی یا طبیعی، رنگ غیرمطلوب پوست را کاهش داده و پوست را روشن‌تر می‌کند. این فرایند به عنوان یک روش معتبر در حوزه مراقبت از پوست و درمان اختلالات رنگی پوست استفاده می‌شود. بلیچینگ عمدتاً برای کاهش لکه‌های تیره، مکانیزم های پیگمانتاسیون غیرمنظّم و تغییرات رنگی ناشی از آفتاب، آکنه، مکانیسم های تولید اضافی ملانین و سایر عوامل مورد استفاده قرار می‌گیرد.

در فرایند بلیچینگ، مواد شیمیایی یا طبیعی مانند هیدروکینون، آربوتین، اسید آزلئیک، ویتامین C و عصاره‌های گیاهی مانند آلوئه‌ورا و چای سبز استفاده می‌شوند. این مواد قادرند فعالیت آنزیم تیروزیناز را کاهش داده و فرایند تولید ملانین را متوقف کنند.

مهمترین هدف بلیچینگ، بهبود رنگ و ظاهر پوست است. با انجام این فرایند، پوست به آرامی شروع به روشن‌تر و صاف‌تر شدن می کند.

با این حال، باید توجه داشت که بلیچینگ ممکن است عوارض جانبی ناخواسته ایجاد کند و نیاز به مراقبت و توجه ویژه بعد از آن دارد. بنابراین، قبل از استفاده از بلیچینگ، مشاوره با پزشک یا متخصص پوسته ضروری است.

چگونه بلیچینگ عمل می‌کند؟

بلیچینگ عمدتاً از طریق تغییر فرایند پیگمانتاسیون پوست عمل می‌کند. پیگمانتاسیون پوست، فرایندی است که تولید و توزیع رنگ (پیگمانت) در پوست را تنظیم می‌کند. ملانین، که یک پیگمانت طبیعی است، مسئول رنگ پوست ماست. هنگامی که تولید ملانین در پوست بیش از حد است یا در نقاط خاصی تجمع می‌یابد، لکه‌ها و تغییرات رنگی در پوست ایجاد می‌شود.

فرایند بلیچینگ با استفاده از مواد شیمیایی یا طبیعی، این فعالیت تولید ملانین را مهار می‌کند. مواد بلیچینگ عملکرد زیر را دارند:

کاهش فعالیت آنزیم تیروزیناز:

آنزیم تیروزیناز نقش کلیدی در تولید ملانین دارد. مواد بلیچینگ با کاهش فعالیت این آنزیم، فرایند تولید ملانین را کند می‌کنند.

تثبیت و مهار ملانوزوم‌ها:

ملانوزوم‌ها بخشی از سلول‌های پوست هستند که ملانین را حمل می‌کنند. مواد بلیچینگ با تثبیت و مهار ملانوزوم‌ها، جلوی انتقال ملانین به لایه‌های بالاتر پوست را می‌گیرند.

لکه‌پوشی مستقیم:

برخی مواد بلیچینگ به طور مستقیم باعث لکه‌پوشی رنگ پوست می‌شوند. این مواد با اکسیده شدن ملانین موجود در پوست، آن را از بین می‌برند و باعث روشن‌شدن پوست می‌شوند.

بلیچینگ معمولاً به صورت محدود در ناحیه مورد نظر اعمال می‌شود و ممکن است نیاز به استفاده مکرر داشته باشد تا نتایج مطلوب حاصل شود. همچنین، برای جلوگیری از عوارض جانبی، انجام بلیچینگ با دقت و با راهنمایی متخصص پوسته ضروری است.

چه موادی در بلیچینگ استفاده می‌شود؟

در فرایند بلیچینگ، از مواد شیمیایی و طبیعی مختلف استفاده می‌شود که برای کاهش رنگ پوست و روشن‌تر شدن آن موثر هستند. مهمترین موادی که در بلیچینگ استفاده می‌شوند عبارتند از:

هیدروکینون:

این یک ماده شیمیایی است که به طور گسترده در بلیچینگ پوست استفاده می‌شود. هیدروکینون با کاهش فعالیت آنزیم تیروزیناز، تولید ملانین را کاهش می‌دهد.

آربوتین:

این ماده طبیعی از گیاهان مانند برگ بیر و آناناس به دست می‌آید. آربوتین نیز مانند هیدروکینون، به کاهش فعالیت آنزیم تیروزیناز می‌پردازد و روشن‌تر شدن پوست را تسهیل می‌کند.

اسید آزلئیک:

این اسید شیمیایی از میوه‌ها مانند برگان و خرما استخراج می‌شود. اسید آزلئیک به عنوان یک ماده بلیچینگ و روشن‌کننده پوست عمل می‌کند.

ویتامین C:

ویتامین C به عنوان یک آنتی‌اکسیدان و روشن‌کننده طبیعی پوست استفاده می‌شود. این ویتامین می‌تواند فعالیت آنزیم تیروزیناز را کاهش داده و تولید ملانین را کنترل کند.

عصاره‌های گیاهی:

برخی عصاره‌های گیاهی مانند آلوئه‌ورا، چای سبز و روغن شاهدانه نیز در بلیچینگ استفاده می‌شوند. این عصاره‌ها خواص ضد التهابی و روشن‌کننده دارند.

مهم است بدانید که استفاده از هر ماده بلیچینگ باید با دقت و با راهنمایی متخصص انجام شود، زیرا هر ماده ممکن است عوارض جانبی خاص خود را داشته باشد و نتایج هر فرد ممکن است متفاوت باشد.

آیا بلیچینگ ایمن است؟

استفاده از بلیچینگ ممکن است با خطرات و عوارض جانبی همراه باشد. اگرچه این روش می‌تواند نتایج مطلوبی در روشن‌تر کردن پوست داشته باشد، اما می‌تواند عوارضی نیز به همراه داشته باشد. برخی از عوارض ممکن عبارتند از:

تحریک و التهاب پوست:

استفاده از مواد بلیچینگ ممکن است باعث تحریک و التهاب پوست شود. این عوارض شامل خارش، قرمزی، سوزش و ترشحات غیرطبیعی پوست می‌شود.

حسّاسیت پوستی:

برخی افراد ممکن است به مواد بلیچینگ حساسیت داشته باشند و عوارض حساسیتی مانند تورم، خارش شدید و آی‌ریتیشن (آبریزش پوست) را تجربه کنند.

افزایش حسّاسیت در مقابل آفتاب:

استفاده از بلیچینگ می‌تواند باعث افزایش حسّاسیت پوست به نور خورشید شود. این موضوع می‌تواند منجر به سوختگی، تیرگی و تغییر رنگ پوست با تعرض به آفتاب شود.

تغییرات رنگی نامنظم:

استفاده نامناسب و بی‌دقت از بلیچینگ می‌تواند منجر به تغییرات رنگی نامنظم و ناهمگن در پوست شود. این ممکن است باعث ایجاد لکه‌های روشن یا تیره‌تر در پوست شود.

در نتیجه، برای استفاده ایمن از بلیچینگ، توصیه می‌شود به مشاوره و راهنمایی متخصصین پوست مراجعه کنید. آنها می‌توانند به شما نکات و مراحل صحیح استفاده را بیان کنند و برای جلوگیری از عوارض ناخواسته اقدامات مناسبی را برای شما توصیه کنند.

بلیچینگ برای همه افراد!؟

نه، بلیچینگ برای همه افراد مناسب نیست و ممکن است برخی از افراد به دلایل مختلف نباید از آن استفاده کنند. موارد زیر نشان دهنده افرادی است که باید از بلیچینگ خودداری کنند:

پوست حسّاس:

افرادی که پوست حساسی دارند و به طور معمول به التهاب، تحریکات و حساسیت پوستی عرضه می‌شوند، باید از بلیچینگ پوست خودداری کنند. استفاده از مواد بلیچینگ می‌تواند تحریک پوستی بیشتری ایجاد کند و مشکلات پوستی را تشدید کند.

بیماری‌های پوستی:

افرادی که مبتلا به بیماری‌های پوستی مانند دوره‌ایت، اگزما، روزاسئا و سایر عوارض پوستی هستند، باید از بلیچینگ پوست خودداری کنند. استفاده از مواد بلیچینگ ممکن است عوارض شدیدتر را در این افراد ایجاد کند و وضعیت پوستی را تشدید کند.

بارداری و شیردهی:

در دوران بارداری و شیردهی، توصیه می‌شود از بلیچینگ پوست خودداری کنید. مواد بلیچینگ ممکن است وارد جریان خون شوند و برای جنین یا نوزاد مضر باشند.

شناخت  حسّاسیتهای  فردی و عوارض ناخواسته:

اگر تجربه‌ای از حسّاسیت، التهابات یا عوارض ناخواسته پس از استفاده از بلیچینگ داشته‌اید، بهتر است از استفاده مجدد خودداری کنید.

با توجه به این موارد، قبل از استفاده از بلیچینگ پوست، مهم است که با متخصص پوست مشورت کنید تا بهترین تصمیم را برای نوع پوست و وضعیت شما بگیرید. آنها می‌توانند بر اساس شرایط شما توصیه‌های دقیقتری ارائه دهند.

تفاوتهای  بلیچینگ با دیگر روشها :

بلیچینگ یکی از روش‌های روشن‌کننده پوست است، اما اختلافاتی با روش‌های دیگر وجود دارد. در ادامه، تفاوت‌های بلیچینگ با روش‌های دیگر را بررسی می‌کنیم:

بلیچینگ درمانی:

بلیچینگ درمانی یک روش موضعی است که با استفاده از مواد شیمیایی یا طبیعی، بر روی پوست اعمال می‌شود تا رنگ پوست کاهش یابد. این روش عموماً برای کاهش لکه‌های تیره و تغییرات رنگی ناهمگن پوست استفاده می‌شود.

لیزر پوستی:

لیزر پوستی یک روش پزشکی است که با استفاده از نور لیزر بر روی پوست، بافت پوست را روشن می‌کند. این روش برای کاهش لکه‌های تیره، تیرگی و تغییرات رنگی پوست موثر است. لیزر پوستی ممکن است برای تمامی نقاط پوست مورد استفاده قرار بگیرد و اثرات دائمی داشته باشد.

پیلینگ پوست:

پیلینگ پوست یک روش است که با استفاده از اسیدها یا مواد شیمیایی خاص، لایه‌های بیرونی پوست را برداشته و پوست جدید و روشن‌تری را به‌وجود می‌آورد. این روش برای روشن‌کردن پوست صورت و کاهش لکه‌های تیره استفاده می‌شود.

کِرم‌های روشن‌کننده:

برخی کرم‌ها و محصولات آرایشی به صورت تجاری برای روشن‌کردن پوست در دسترس هستند. این کرم‌ها معمولاً حاوی عوامل روشن‌کننده مانند هیدروکینون، آربوتین و ویتامین C هستند و به صورت روزانه مورد استفاده قرار می‌گیرند.

هر روش دارای مزایا و محدودیت‌های خود است و انتخاب روش مناسب بستگی به وضعیت پوست، میزان تیرگی و لکه‌ها، تمایلات فرد و مشاوره پزشکی دارد. در هر صورت، قبل از استفاده از هر روشی، بهتر است با متخصص پوست مشورت کنید تا بهترین راهکار برای شما تعیین شود.

 مراقبت‌های پس از انجام

بعد از استفاده از بلیچینگ، مراقبت‌های مناسب و پس از مراقبت‌هایی می‌تواند به بهبود و نتایج مطلوب کمک کند و از عوارض ناخواسته جلوگیری کند. در زیر چند مراقبت پس از استفاده از بلیچینگ را می‌توان ذکر کرد:

استفاده از ضد آفتاب:

پس از بلیچینگ، پوست شما حساسیت به نور خورشید بیشتری دارد. لذا پیش از خروج به محیط‌های باز، از استفاده از کرم‌های ضدآفتاب با فاکتور حفاظتی بالا بهره ببرید و در هنگام قرارگیری در معرض نور خورشید، از پوشاک محافظتی مانند کلاه و لباس‌های مناسب استفاده کنید.

مرطوب‌کننده پوست:

استفاده از مرطوب‌کننده‌های پوست پس از بلیچینگ بسیار مهم است. این مرطوب‌کننده‌ها به پوست شما رطوبت و تغذیه لازم را می‌دهند و از خشکی و ترشحات غیرطبیعی جلوگیری می‌کنند.

قرار گرفتن در خنکی:

در صورتی که پس از بلیچینگ احساس سوزش یا تحریک در پوست دارید، می‌توانید قبل از استفاده از مواد تازه بلیچینگ، یخچالی را در محل استفاده قرار داده و پوست را خنک کنید.

استفاده از محصولات آرام‌بخش:

استفاده از محصولاتی که خاصیت آرامش‌بخش و التیام‌بخش برای پوست دارند، پس از بلیچینگ می‌تواند بهترین تأثیر را داشته باشد. این محصولات می‌توانند شامل کرم‌ها، ماسک‌ها یا ژل‌های آرامش‌بخش باشند.

جلوگیری از آرایش:

پس از بلیچینگ، بهتر است از استفاده از آرایش زیاد در صورت خود خودداری کنید. محصولات آرایشی می‌توانند پوست را تحریک کنند و عوارض بیشتری را ایجاد کنند. در صورت نیاز، از محصولات آرایشی غیرحاوی مواد آلرژی‌زا استفاده کنید.

پیگمنتهای روشن‌کننده:

پس از بلیچینگ، ممکن است بهتر باشد از محصولات پیگمنتهای روشن‌کننده استفاده کنید. این محصولات می‌توانند کمک کننده باشند تا رنگ پوستتان در حد تقریباً یکنواخت باشد.

همچنین، مهم است که در صورت بروز هرگونه تحریک، التهاب یا عوارض ناخواسته پس از استفاده از بلیچینگ، به متخصص پوست مراجعه کنید تا مناسب‌ترین راهکار را برای شما تعیین کند.

 عوارض جانبی 

حسّاسیت و التهاب پوست:

استفاده از بلیچینگ می‌تواند باعث حساسیت و التهاب پوست شود. این عوارض ممکن است شامل خارش، قرمزی، تورم و تحریک پوست باشد.

خشکی و ترشحات غیرطبیعی:

بلیچینگ می‌تواند باعث خشکی پوست شود و باعث ترشحات غیرطبیعی مانند جوش‌ها یا ترک‌های پوستی شود.

حسّاسیت نسبت به نور خورشید:

پس از استفاده از بلیچینگ، پوست ممکن است حساسیت بیشتری نسبت به نور خورشید داشته باشد. این می‌تواند باعث سوختگی و لکه‌های خورشیدی شود.

لکه‌های جدید:

در برخی موارد، استفاده از بلیچینگ می‌تواند باعث ایجاد لکه‌های جدید بر روی پوست شود، به خصوص اگر از محصولات ناسازگار یا بدون مجوز استفاده شود.

اثرات معکوس روی مو: بلیچینگ می‌تواند باعث آسیب و خشکی موها شود و باعث تغییر رنگ و ساختار موها گردد.

مهم است که قبل از استفاده از بلیچینگ، با یک متخصص پوست مشورت کنید و دستورالعمل‌ها و راهنمایی‌های مراقبت پس از استفاده را به دقت دنبال کنید. در صورت بروز عوارض ناخواسته، باید فوراً به متخصص پوست مراجعه کرده و مشاوره حرفه‌ای دریافت کنید.

استفاده از بلیچینگ ممکن است به عوارضی مانند حساسیت پوست، خشکی، حساسیت نسبت به نور خورشید و لکه‌های جدید منجر شود.